برای احمد شاملو

عزیزتر ز جان، احمد!         دویدن تو با پا نیست

به پای شعر می پوئی؛         مگو که پای پویا نیست

تو مردِ مردِ مردانی،           دلیل ره نوردانی

به پای دل دلالت کن           که پای تن توانا نیست.

بلندِ قامت، سبزت              به شعر جلوه می بخشد

چرا که سرو بستان را        چنین زبان گویا نیست.

 

مگو سخن ز بیماری          که شعر تن درستت را

به جنگ نادرستی ها         شهامت است و پروا نیست

بلا، مهیب وحشت زا،       اگر چه تند می راند

بگو عنان بگرداند            کزو تو را محابا نیست

گریز آهوان دیدی،          بدان گریز خندیدی

تو شیر بیشه زارانی،       گریز از تو زیبا نیست.

بمان که دفتر ما را          هنوز خط عنوانی

کسی که با تو دارد دل      به هیچ دیده تنها نیست... .

 

                                               25  اردیبهشت 76 

صفحه های 1038- 1039 مجموعه اشعار سیمین بهبهانی

نشر نگاه